Daar zijn we dan eindelijk...

Dag lieve mensen. (tunaydin)

We hebben onze eerste dag in Turkije bijna overleefd !!

Gister zijn we om 9 uur thuis aangereden naar Dusseldorf. Rond een uurtje of 10 aangekomen een lekkere kop cappucino met paps en mams gedronken en uiteraard wachten op de andere 21 reisgenoten..
Rond half 12 ingecheckt wat nog een heel gedoe was met al die kilo's die we teveel hadden zijn we door de douane gegaan om ons te laten fouileren..
Met een traan van de ouders zijn we vertrokken!!

Natuurlijk ging het poortje af dus werd ik persoonlijk gefouileerd.

Uiteindelijk na lang wachten mochten we om half 2 het vliegtuig in!
Om kwart voor 2 opgestegen zonder enige problemen..

En toen kwamen we dus om 6uur aan in Istanbul (nieuwe tijd) en nu moesten we afscheid nemen van de Istanbul group want wij moesten naar de andere vlucht , genaamd Kayseri.

We hadden gelukkig nog een dik uur de tijd om wat te gaan eten want om 10 over half 8 zou het vliegtuig op gaan stijgen. Braaf aan het wachten bij de gate toen ons verteld werd dat we 2.5uur vertraging hadden!!
Balen..
Maargoed, met alle lolbroeken die we bij hadden was de tijd zo om!

Joepie om 10 over 10 ging de gate open en mochten we het volgende vliegtuig in.
12 uur snachts aangekomen op het vliegveld in Kayseri. We waren allemaal kapot en hadden nergens geen zin meer in. Ofja in 1 ding en dat was naar bed!!

Maar gelukkig kwam Ishak ons ophalen en hij was nog erg vrolijk en heeft ons met een heleboel lol naar ons appartement gebracht.
We zagen die heerlijke bedjes en wilden erg graag slapen dus dat hebben we ook vrij snel gedaan. Maar Danielle, Mara en ik dachten dat we nog wilden douchen, dus wij hebben om 1 uur heerlijk onder de douche gestaan. Rond een uurtje of 2 vonden we dat we maar moesten gaan slapen want om 9 uur werden we opgehaald door onze taxi om naar het Tekden college te gaan.


26-02

08.00 de wekkers lopen af en we gaan onze mooiste kleren aantrekken.. kuchkuch!

09.10 de bus rijdt voor en we gaan op weg naar het Tekden college.

Daar aangekomen worden we met open armen ontvangen.

Joepie ons eerste ontbijt in Turkije.
Het was speciaal maar ook erg lekker. (gelukkig)

We werden met open armen door de leraren ontvangen. We hebben ons aan elkaar voorgesteld. De directeur spreekt zelf geen engels en lang niet alle leraren spreken engels want het is een enorme school. Er zijn leraren die engels geven aan de kinderen omdat ze dit leren op deze school. Het is een particuliere school.

Morgen gaan we de stad bekijken in Kayseri samen met Sheriff en Ishak. We zijn reuze benieuwd.

Tot de volgende!